Diep bedroefd, maar dankbaar voor alles wat ze voor ons heeft betekend,
nemen we afscheid van mevrouw Ria Huys.

Volgens de wens van Joseph zal alles in intieme kring gebeuren. 
Er zal dan ook geen begroeting mogelijk zijn in het funerarium.

De familie wenst noch bloemen noch kransen.

Beetje bij beetje moesten we je verlaten, we konden niet zo goed meer met je praten. 
Die blik, die stilte deed vaak zeer. De moeder van vroeger was je niet meer. 
Maar nu je voorgoed bent heengegaan, 
zeggen wij oprecht “dank u wel” voor al wat je voor ons hebt gedaan.

Ik ben zo moe na deze lange tocht,
al wat ik vraag is een rustige slaap
en dromen van hen die ik liefhad.

De stilte die je achterlaat is groot
maar in ons hart blijf je leven.

Al wat je ons hebt gegeven, 
onthouden
we ons hele leven.


Beetje bij beetje moesten we je verlaten, 
we konden niet zo goed meer met je praten.
Die blik, die stilte deed vaak zeer
de moeder van vroeger was je niet meer.
Maar nu je voorgoed bent heengegaan, 
zeggen wij oprecht “dank u wel” 
voor al wat je voor ons hebt gedaan.

Rust nu maar, je strijd is gestreden,
je hebt het zo ontzettend moedig gedaan.

Wie kan begrijpen hoe jij hebt geleden,
wie kan voelen wat jij hebt doorstaan?

Bedroefd maar dankbaar voor de prachtige jaren
die we samen mochten doorbrengen,
berichten wij u het overlijden van Camille Lippens.

Jo wou nog zo graag genieten van zijn familie en zijn vrienden...

Stil ben je van ons heengegaan,
je hebt altijd voor ons klaargestaan.
Geborgenheid en liefde heb je ons gegeven,
zo was je hele leven, je was een schat voor ons allen,
je te moeten missen zal ons zwaar vallen.

Het verlies was er al
voordat het afscheid kwam,
verdrietig maar ook vervuld van mooie herinneringen

Herinner mij, maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
herinner mij in mooie jaren
toen ik nog alles kon.



Haar schoon leven zal ons steeds een voorbeeld zijn.
Zij leefde zacht in eenvoud.


Dans les yeux de ma mère
Il y a toujours une lumière.

Als ik kon, klom ik op een trapje
helemaal tot aan de maan.
En om te tonen hoeveel
ik van je hou,
deed ik dan alle sterren aan.
Maar zo’n lange ladder
heb ik nog niet gezien…
Dus in plaats daarvan
krijg je een kus of tien!
En daarna fluister ik
iets liefs in je oor,
heel goed luisteren hoor!
“Ik hou van jou tot aan
de sterren en de maan
en laat je nooit meer
uit mijn hartje gaan.”
ISMAY

Nooit meer je stem, nooit meer je lach,
nooit meer samen genieten van een mooie dag.
Niets is meer hetzelfde in ons leven,
maar het houden van jou en alle herinneringen zijn gebleven.



De uitvaart zal plaatsvinden in intieme kring. 



Je was er altijd.
Je was er heel veel.
Je was er voor iedereen
en nooit was iets te veel.

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn, begrepen we,
dat het vandaag is, heeft ons verrast.

Herinner mij, maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
herinner mij in mooie jaren
toen ik nog alles kon.

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn, begrepen we,
dat het vandaag is, heeft ons verrast.



Iemand zei ooit:
‘Je hebt je kinderen met je ogen opgevoed’.
Ma, je bewondering voor dier en natuur was groot.
De zorgzaamheid dat we het goed hadden evengroot.
Ons afscheidswoordjes waren altijd: t’es goed.
Je hebt het goed gedaan, ma, t’es goed.
Jacques & Mariane

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn,
begrepen we, dat het vandaag is,
heeft ons verrast.

Beetje bij beetje moesten we je verlaten,
we konden niet zo goed meer met je praten.
Die blik, die stilte deed vaak zeer
de papa van vroeger was je niet meer.
Maar nu je voorgoed bent heengegaan,
zeggen wij oprecht “dank u wel”
voor al wat je voor ons hebt gedaan.
Kurt en Annick

Mama
Mama is het woord
waar het leven mee begint
mama is het woord
dat hoort bij ieder kind
een woord om zacht te zeggen
niet om luid te schreeuwen
het hoeft niets uit te leggen
en gaat door alle eeuwen
mama is het woord
waar de mensheid mee begint
mama is een ander woord
voor liefde.
- Toon Hermans -

De strijd is gestreden, 
jouw pijn is voorbij.

We proberen te helpen
maar stonden er zo machteloos bij.

Je vechtlust was enorm.
Je werd alleen zo moe.

Onze liefde is voor eeuwig!
In ons hart nemen we je overal mee naartoe.

Met liefde nemen we afscheid van moe, mémé, mémé-moe

Stil ben je van ons heengegaan,
je hebt altijd voor ons klaargestaan,
geborgenheid en liefde heb je ons gegeven,
zo was je hele leven,
je was een schat voor ons allen,
je te moeten missen zal ons zwaar vallen.

Nooit vragen, nooit klagen,
maar pijn in stilte dragen.
Jouw handen voor ons gewerkt, jouw hart voor ons geklopt,
Jouw ogen hebben ons tot het laatste gezocht.

Je was er altijd. Je was er heel veel. 
Je was er voor iedereen en nooit was iets te veel.


Als ik ooit dood ga
verstik me dan niet in je tranen
maar schep een herinnering aan mijn lach
niet op mijn graf maar in je
eigen levenssfeer daar waar je gelukkig was.

Ik verlaat degenen van wie ik hou
en ga nu terug naar degene die ik liefhad.

Iedereen hier heeft je gekend.
Iedereen mist je, nu jij er niet meer bent.
Jij maakte altijd iedereen blij.
Ja, jij was echt een kei.
Want soms gaan dingen niet zoals ze horen te gaan
en daarom ben je nu bij ons vandaan.
Jij was echt een man apart
en blijft voor altijd in ons hart.
Wij zullen jou nooit vergeten,
dat is een feit dat iedereen mag weten.

Je hebt je hoofd
zacht neergelegd
en je ogen gesloten,
je hebt de rust gevonden
waar je al enkele maanden
naar zocht.
Je blijft steeds onder ons.

Nooit vragend, nooit klagend, je pijnen in stilte dragend, je handen hebben voor ons gewerkt,
je hart heeft voor ons geklopt, je ogen hebben ons tot het laatst gezocht.

Ik verlaat degenen van wie ik hou
en ga nu terug naar degene die ik liefhad. 


Hij blijft geborgen in onze herinnering.
Geworteld in ons bestaan.
We hebben veel bewondering
voor al wat hij voor ons heeft gedaan.

Ik ben moe van deze lange reis, 
al wat ik vraag is een rustige slaap 
en dromen van hen die ik liefheb.

Je was een rots in de branding
en koerste recht door zee.
Je trotseerde storm en golven
alleen had je de wind niet mee.

Oneindig

Nog nooit was er zoveel verdriet,
dan op het moment dat jij deze wereld verliet.
Nog nooit voelde iets zo leeg,
dan op het moment dat jij je vleugels kreeg.
Maar daar waar jou leven eindigde, eindigde niet jouw verhaal.
Want jij leeft voort in liefde, in ons allemaal.

Als het lichaam niet meer wil,
en het leven wordt een lijden,
kan men dankbaar zijn,
dat God het komt bevrijden.

Het is onmogelijk om iemand te vergeten
die zoveel gaf om te herinneren.

Het afscheid van Dimitri zal plaatsvinden in intieme kring.

Bloemen noch kransen.


Als je moet afgeven wat je het meest lief hebt,
dan is er geen gisteren, geen vandaag en
geen morgen meer, dan is er geen tijd meer,
dan is er alleen heimwee.

Zoals de dag
uit de nacht treedt
treedt het leven
uit de dood
er is liefde
die niet sterft.

Roland
°21.11.1934    +16.02.2022


Georgette
°18.02.1940    +16.02.2022

Liefste papa en opa,

We hebben je - onverwachts -
zeer snel moeten laten gaan. Dat wou je zelf.
We zullen ons jou steeds blijven herinneren als
een eerlijke, gedreven, energieke, joviale, levensgenieter
en vrijdenkende man die tot zijn laatste krachten
voor ons en zijn vrouw heeft gezorgd.

Rudi, Filip en kinderen

Het is een wonderbaar iets, een moeder.
Anderen mogen ons liefhebben. 
Onze moeder alleen begrijpt ons.
Zij werkt voor ons, zorgt voor ons, bemint ons, 
vergeeft ons alles wat wij doen. 

Zij bidt voor ons en het enige kwaad 
dat zij ons ooit doet is te sterven en ons te verlaten.

-Guido Gezelle-

We willen je niet begraven,
niet verstikken onder een zware steen.
We laten je vrij, mee met de wind,
mee met de vogels
die je zo bewonderde en liefhad tijdens jouw leven.
Vele jaren heb je met stille gebaren
ons jouw liefde en vriendschap gegeven.
Een warme blik,
een lieve lach.
Je hield van ons en wij van jou
voor altijd.

Nog zoveel plannen, nog zoveel te doen.
Het mocht niet meer zo zijn, het is nu voor altijd “toen”.

Ik verlaat degenen van wie ik hou 
en ga terug naar degene die ik liefhad. 


We willen elk van jullie de kans geven om de plechtigheid te volgen via livestream.
Dit kan via volgende link: https://www.dezandkorrel.com/rouwbetuigingen/1056
met code: 10562022


of rechtstreeks via volgende link: https://cmorelive.be/afscheid-tim-rosiers/

Ontdek Michel’s gedichten op:
www.gedichten.nl
auteur: Delius

...en wanneer het bewolkt is in de nacht
er is nog steeds een licht dat op mij schijnt
stralend tot in de morgen
laat het zijn zoals het is...

Let it be...

Ineens staat onze wereld stil.
Onze rots in de branding, steun en toeverlaat. 
Blijmoedig en altijd recht voor de vuist.
Niet te bevatten dat jij nu van ons heengaat.
Het leven nam je en je genoot van de kleine dingen.
Plotseling ben je er niet meer…
Schep een herinnering aan mijn lach.
Niet op mijn graf maar in je eigen levenssfeer.
Daar waar ik gelukkig was.
Zweef nu maar mee in de wind, zoals de boten. 
Ze maakten jou altijd zo goed gezind. 
Papa, Opa viking, Boempa, 
wij gaan u missen!

Afscheid nemen ... men leert het nooit ...

Afscheid nemen doet zo’n pijn, 
toch vonden wij het fijn om 
tot het laatste moment bij jou te zijn.

Bloemen noch kransen. Indien u toch iets zou willen geven,
dan graag aan ‘Kom op tegen Kanker’ BE03 4886 6666 6684.


Je naam staat in ons hart geschreven,
het eind kwam veel te gauw.
Maar in gedachten blijft steeds leven,
je liefde, zorgzaamheid en trouw.

En als ik doodga, huil maar niet,
ik ben niet echt dood moet je weten,
’t is maar een lichaam dat ik achterliet.
Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.
- Bram Vermeulen –

Geheel onverwachts ging je heen
zonder afscheid te nemen.
Geen handdruk, geen laatste zoen.
Zelfs de bloemen ontbrak
de tijd hun kelken
te sluiten en te verwelken.
Wij kunnen slechts
hete tranen plengen
om ons verdriet te verzachten.
Onze rood-doorlopen ogen
achter onze handen verbergen
en in gedachten je beeltenis
vasthouden en bewaren
in droeve eenzaamheid.
			 Ugo Verbeke

De strijd heb je nimmer opgegeven,
zelfs toen het einde werd verwacht.
Je bleef geloven in het leven,
vol liefde, zorg en levenskracht

Hij blijft geborgen in onze herinnering,
geworteld in ons bestaan,
we hebben veel bewondering,
voor al wat hij voor ons heeft gedaan.

Het is een gemis,
een stille pijn,
dat je nooit meer bij ons zult zijn.

Beetje bij beetje moesten we je verlaten,
we konden niet zo goed meer met je praten.
Die blik, die stilte deed vaak zeer, de moeder van vroeger was je niet meer.
In stilte ben je heengegaan, weggegleden uit ons leven.
Een traan loopt langs je wang als afscheid voor hen die achterbleven.
Al je liefde die je hebt gegeven blijft een deel van ons bestaan.

Ik verlaat degene van wie ik hou
en ga nu terug naar degene die ik liefhad

eenvoudig geboren
eenvoudig geleefd
eenvoudig gestorven


Tot het laatst wilde je leven,
door een sterke wil gedreven.
Een uitgesproken karakter vol doorzettingsvermogen,
maar over je lichaam had je geen macht.
Veel heb je ons gegeven,
veel heb je voor ons betekend,
plotseling uit ons leven gedreven,
blijf je voor altijd in onze harten leven.

Waar je ook bent.
Ik zou het niet weten.
Niet in afstand of tijd te meten.
Maar ik heb je bij me.
Diep in mij.
Daarom ben je zo dichtbij.

Toon Hermans

Ik heb je niet verloren, daarvoor gaf jij mij te veel.
Wat je me zei, dat blijf ik horen.
Van wat ik ben, ben jij een deel.
Ik kan je overal nog horen, in wat ik doe, in wat ik laat.
Jij was en blijft voor mij een zegen,
waarvan het spoor steeds verder gaat.

hand in hand
hart in hart
ga je met elkaar op pad
tot de dag dat ...
alles
als ware het glas
broos breekt en barst 
en je beseft
vandaag
is de erfenis van gisteren
in ‘t verborgene van morgen
(PVB)


Stil ben je van ons heengegaan,
je hebt altijd voor ons klaargestaan,
geborgenheid en liefde heb je ons gegeven,
zo was je hele leven,
je was een schat voor ons allen,
je te moeten missen zal ons zwaar vallen.


Een eerbetoon, geen afscheid.
Omdat de liefde voor onze pappie
niet stopt waar zijn leven eindigt.
Els, Lowie en Emiel


In plaats van bloemen zou Patrick zijn gezin
een gift aan het Kinderkankerfonds op prijs stellen.
Dit kan via het rekeningnummer
BE31 2850 3053 8255
met vermelding: Ter nagedachtenis aan Patrick Huughe

Al hield je nog zoveel van het leven,
je had het niet in eigen hand.
Ongevraagd moest je het verlaten
en wij staan machteloos aan de kant.

Als je moet afgeven wat je het meest lief hebt 
dan is er geen gisteren, geen vandaag en geen morgen meer, 
dan is er geen tijd meer, dan is er alleen heimwee.


Rouwbetuigingen

Huys Ria

Van Der Schueren Joseph

Buysse José

Goeteyn Laura Mariette

Lasseel Henriette

Verholen Rosa

Van den Bossche Nelly

van Buggenhout Gwenda

Lievens Freddy

Lippens Camille

Hertoghe Jérome (Jo)

De Saedeleire Geert