Tot het laatst wilde je leven, door een sterke wil gedreven.
Een uitgesproken karakter vol doorzettingsvermogen,
maar over je lichaam had je geen macht.

Nooit vragend, nooit klagend,
je pijnen in stilte dragend,
je handen hebben voor ons gewerkt,
je hart heeft voor ons geklopt,
je ogen hebben ons tot het laatst gezocht.
---
Veel heb je ons gegeven,
veel heb je voor ons betekend,
plotseling uit ons leven gedreven,
blijf je voor altijd in onze harten leven.

Veel heb je ons gegeven,
veel heb je voor ons betekend,
plotseling uit ons leven gedreven,
blijf je voor altijd in onze harten leven.


Afscheid nemen doet zo’n pijn, 
toch vonden wij het fijn
om tot het laatste moment bij je te zijn.

De eerste sneeuw viel
als een fluisterend afscheid,
de herfst hield zijn laatste kleuren voor hem vast
en in stilte ging hij mee met het licht.

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn, begrepen we,
dat het vandaag is, heeft ons verrast.

Herinner mij, maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
herinner mij in mooie jaren
toen ik nog alles kon.


Je was er altijd. 
Je was er heel veel. 
Je was er voor iedereen.


De familie zal afscheid nemen in intieme kring.

Het afscheid zal plaatsvinden in beperkte familiekring.

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn, begrepen we,
dat het vandaag is, heeft ons verrast.

Het afscheid zal plaatsvinden in intieme kring.

Zwijgzaam, stil en zonder vragen wilde jij je ziekte dragen.
Je vocht met al je levenskracht voor elke nieuwe dag en nacht.
Zo ben je langzaam, moegestreden, uit ons midden weggegleden
en na een dappere maar ongelijke strijd uit je lijden nu bevrijd.

Afscheid nemen doet zo’n pijn,
toch vonden wij het fijn
om tot het laatste moment bij je te zijn.

Op je eigen tempo,
laag per laag loslaten
tot je de kern gevonden hebt.

De kern is liefde.


Schrijf mijn naam niet in de steen
Schrijf mijn naam niet in de steen
Niemand kan weten hoe ik heb geheten
Dan gij alleen
Spreek geen woorden van verdriet
Zij zijn gesproken onze laatste woorden
Ons laatste lied
Laat de stilte rond mij staan
Geen boom , geen teken om van mij te spreken
Maar noem mijn naam
-Filip Van de Wouwer-

De familie heeft afscheid genomen in intieme kring.

Nooit vragend, nooit klagend, 
je pijnen in stilte dragend, 
je hart heeft voor ons geklopt, 
je ogen hebben ons tot het laatst gezocht.


Weet dat je geliefd bent
Al ben je nu ver weg
Toch blijf je steeds dichtbij
Je plek nu leeg, het gemis zo groot
Weet dat je geliefd bent
Tot ver na je dood


“Ik heb lang en gelukkig geleefd
niets gevraagd en veel gekregen
en ben van alle dingen voldaan
stilletjes ter Here gegaan.”
                                     Stijn Streuvels

Heel bijzonder, heel gewoon
Gewoon een heel bijzondere vrouw…


Tijd
Alles is heimwee
wolken en water alles is heimwee
naar vroeger - naar later
vroeger is over
later - een ster
gisteren is oud
en morgen nog ver.

Lang ben je bij ons gebleven.
In je strijd ben je zachtjes van ons weggegleden.

De uitvaartplechtigheid heeft plaatsgevonden in besloten kring.

Je was er altijd. Je was er heel veel.
Je was er voor iedereen en nooit was iets te veel.

De familie zal afscheid nemen in intieme kring.


Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen
en verpakken in de goede gedachten ter herinnering.


“ Want altijd is het zo geweest dat de liefde 
haar eigen diepte niet kent 
dan op het uur der scheiding. ”

Kahlil Gibran


“Het leven ten volle geleefd.”

De familie zal in intieme kring afscheid nemen.

Heel bijzonder, heel gewoon
Gewoon een heel bijzondere vrouw…
In zoveel mooie herinneringen blijf je bij ons.

We willen graag samen met jullie afscheid nemen van Livia in zaal Caipirinha,
ingang parking ter hoogte van Salisburylaan 6 te Merelbeke
op donderdag 23 oktober 2025 om 11 uur.

De dagen waren zwaar,
toch hield je vol tot het laatst.
In de stilte van de nacht
vond je eindelijk de rust
die je zo verdiende.

Sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf
’t is vreemd, maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelfs ontgaan
je zegt ik ben wat moe
maar op een keer
dan ben je aan je laatste beetje toe.
- Toon Hermans –

We leven met de kleine dingen
kleine vreugde en kleine pijn
we leven met herinneringen
die groter lijken dan ze zijn.
- Toon Hermans-

De familie heeft ervoor gekozen om in alle intimiteit afscheid te nemen.

Afscheid nemen
is met zachte handen
verpakken van gedachten
tot mooie herinneringen.

Afscheid nemen
is met voorzichtige handen
meedragen van die herinneringen
die je voor altijd wil bewaren.

Afscheid nemen van jou,
missen van je lach, je gesprekken,
je glimmende ogen…
vergeten zullen we je nooit…


Rust nu maar, je strijd is gestreden,
je hebt het zo ontzettend moedig gedaan.
Wie kan begrijpen hoe jij hebt geleden,
wie kan voelen wat jij hebt doorstaan?




Warm je maar
aan wie ze voor je was.
Warmte komt
je elke dag van pas.

Je was er altijd. Je was er heel veel. 
Je was er voor iedereen en nooit was iets te veel.

Er is niets dat 
voorgoed verdwijnt
als men de 
herinnering bewaart.


Ik verlaat degenen van wie ik hou
en ga nu terug naar degene
die ik liefhad.




Voor haar een verlossing. Voor anderen verdriet.
Ze wilde wel vechten, maar de kracht was er niet.


Dat je eens moest gaan, wisten we, 
dat het morgen kon zijn, begrepen we, 
dat het vandaag is, heeft ons verrast.



Als je moet afgeven wat je het meest lief hebt 
dan is er geen gisteren, 
geen vandaag 
en geen morgen meer, 
dan is er geen tijd meer, 
dan is er alleen heimwee.

Zijden bloemstuk

Zijden bloemstuk

€ 35