Herinner mij, 
maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
herinner mij in mooie jaren
toen ik nog alles kon.


Afscheid nemen doet zo’n pijn,
toch vond ik het fijn
om tot het laatste moment bij je te zijn.

Tot het laatst wilde je leven,
door een sterke wil gedreven.
Een uitgesproken karakter vol doorzettingsvermogen,
maar over je lichaam had je geen macht.
Jouw stoel is nu leeg,
je stem is stil.
Wie hem gekend heeft,
weet wat dat zeggen wil.

Haar schoon leven zal ons steeds een voorbeeld zijn.
Zij leefde zacht in eenvoud.

Il y a quelque chose de plus fort que la mort,
c’est la présence des absents dans la mémoire des vivants

-Jean D’Ormesson-

Ik laat je los,
keer op keer,
telkens weer
een beetje
meer.
Jaar na jaar
een pas opzij,
steeds verderaf
eeuwig dichtbij.

Nooit meer je stem, nooit meer je lach, nooit meer samen genieten van een mooie dag. 
Niets is meer hetzelfde in ons leven, maar het houden van jou en alle herinneringen zijn gebleven.



Nooit meer je stem, nooit meer je lach, nooit meer samen genieten van een mooie dag. 
Niets is meer hetzelfde in ons leven, maar het houden van jou en alle herinneringen zijn gebleven.
Je was heel bijzonder, heel gewoon. Gewoon een heel bijzondere vrouw.



Nooit vragend, nooit klagend, je pijnen in stilte dragend, 
je handen hebben voor ons gewerkt, 
je hart heeft voor ons geklopt, 
je ogen hebben ons tot het laatst gezocht.


Als je moet afgeven wie je het meest lief hebt 
dan is er geen gisteren, 
geen vandaag 
en geen morgen meer, 
dan is er geen tijd meer, 
dan is er alleen heimwee.


Rust nu maar, je strijd is gestreden,
je hebt het zo ontzettend moedig gedaan.
Wie kan begrijpen hoe jij hebt geleden,
wie kan voelen wat jij hebt doorstaan?

aan elk klein ding,
kleeft altijd
een herinnering.
een geur, een blik,
een warme stoel,
't verdwijnt voorgoed,
't vertrouwd gevoel.
Alleen in 't hart
hou ik steeds bij,
al 't dierbare
wat jij ooit zei.

Tennisbanen verlaten, stil en leeg.
Jouw passie voor het spel, een eeuwig stille vreugd.
Als een leraar stond je klaar, met wijze lessen, jaar na jaar.
Maar de mist nam je mee, naar een verre, stille zee.
Je strijd was lang, vol moed en kracht,
nu rust je zacht, in eeuwige nacht.
Vaarwel, lieve papa, jouw reis is volbracht.
Je liefde en wijsheid leven voort, dicht bij ons.

De dood is niet altijd het einde 
want in onze harten leeft de herinnering voort. 


Het afscheid van Daniel zal plaatsvinden in beperkte kring.

De familie zal afscheid nemen in intieme kring.

De uitvaart zal plaatsvinden in beperkte kring. 



Je was er altijd. Je was er heel veel.
Je was er voor iedereen en nooit was iets te veel.

De uitvaart van Dolf zal plaatsvinden in beperkte kring.

Nu ik je niet meer aanraken kan
en je alleen nog leeft in mijn gedachten
is het zo koud in huis.

Veel heb je ons gegeven,
veel heb je voor ons betekend,
plotseling uit ons leven gedreven,
blijf je voor altijd in onze harten leven.


Helpende handen en een sterke wil
vielen na een rijkgevuld leven stil.

Wie wenst kan vrijblijvend een gift doen
aan Stichting Alzheimer Onderzoek
op het rekeningnummer BE29 2300 0602 8164

Afscheid nemen doet zo’n pijn,
toch vonden wij het fijn
om tot het laatste moment bij je te zijn.

De uitvaartplechtigheid 
heeft plaatsgevonden in intieme kring.


In stilte ben je heengegaan,
alle liefde die je hebt gegeven
blijft een deel van ons bestaan


Ik was zo graag nog wat gebleven, ook al was het maar voor even, 
om nog ééns te kijken naar het groen en naar het blauw 
en te zeggen dat ik heel veel van jullie hou. 
- T. Lincker - 


Herinner mij, maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
herinner mij in mooie jaren
toen ik nog alles kon.

Al wat je ons hebt gegeven,
onthouden we ons hele leven.

Waar dag en nacht elkaar omhelsen, het leven simpel is en fijn,
daar tussen dromen en ontwaken, zul je altijd bij ons zijn.

Opgelet: dit is het correcte rekeningnummer.
Bloemen noch kransen, liever een gift aan vzw De Bolster Zwalm op het rekeningnummer
BE83 2900 1433 6015, met vermelding: ‘Ter herinnering aan Lieven’


De mens… hij is als de bloemen in de velden.
De wind waait zacht… en ze zijn niet meer

Je was een rots in de branding
en koerste recht door zee
Je trotseerde storm en golven
alleen… je had de wind niet mee.

Je was nog zo vol plannen en maakte tijd voor alles
maar tijd maakte geen tijd meer voor jou.


Sterven doe je niet ineens maar af en toe ‘n beetje

De uitvaart heeft plaatsgevonden in intieme kring op zaterdag 9 maart 2024.

Dat je eens moest gaan, wisten we,
dat het morgen kon zijn, begrepen we,
dat het vandaag is, heeft ons verrast.

Zwijgzaam, stil en zonder vragen wilde jij je ziekte dragen.
Je vocht met al je levenskracht voor elke nieuwe dag en nacht.
Zo ben je langzaam, moegestreden, bij ons thuis,
uit ons midden weggegleden
en na een dappere maar ongelijke strijd uit je lijden nu bevrijd.

Als je moet afgeven wat je het meest liefhebt
dan is er geen gisteren, geen vandaag en geen morgen meer,
dan is er geen tijd meer, dan is er alleen heimwee.

Liefde is zeldzaam. Grijp het.
Woede is slecht. Dump het.
Angst is verschrikkelijk. Confronteer het.
Herinneringen zijn zoet. Koester ze.
Het leven is kort. Leef het.

Any man can be a father, but it takes someone special to be a dad.

Als een bloem zo is het leven, ‘t begin is teer en klein.
De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn.
Sommige bloemen blijven lang, weer anderen blijven even.
Maar jij lieve mama, bent en blijft voor altijd de roos in ons leven.

Heel fier en ontzettend dankbaar voor
de vele jaren die we met jou mochten doorbrengen...
Enorm veel respect om er voor ons te zijn.

Stil ben je van ons heengegaan,
je hebt altijd voor ons klaargestaan,
geborgenheid en liefde heb je ons gegeven,
zo was je hele leven, je was een schat voor ons allen,
je te moeten missen zal ons zwaar vallen.

We melden jullie het overlijden van mevrouw Germaine Jongbloet.

Het afscheid zal plaatsvinden,
volgens de wens van Antoine, in intieme kring.

Zwijgzaam, stil en zonder vragen wilde jij je ziekte dragen.
Je vocht met al je levenskracht voor elke nieuwe dag en nacht.
Zo ben je langzaam, moegestreden, bij ons thuis, uit ons midden weggegleden
en na een dappere maar ongelijke strijd uit je lijden nu bevrijd.

Troostboekje DOE en KLEUR

Troostboekje DOE en KLEUR

€ 7